SWAT

SWAT
Special Weapons and Tactics - SWAT przeprowadza operacje dużego ryzyka takie jak: aresztowania zwykłych, uzbrojonych oraz chorych psychicznie przestępców. Muszą zostać spełnione odpowiednie warunki, aby zespół SWAT został wezwany, przykładowo przestępcy z kryminalną przeszłością, podejrzani z bronią, broń ulokowana w budynku. Operatorzy mogą wejść do przestępcy pod przebraniem przykładowo jako pracownicy gazowni lub używając dynamicznych wejść.

Ratowanie zakładników oraz problemy z barykadami to następne pierwszorzędne zadania SWATu. SWAT jest wprowadzany po zerwaniu negocjacji lub gdy negocjacje przedłużają się, a życie jest w niebezpieczeństwie. Podczas pracy negocjatorów, członkowie SWAT pozostając w ciągłym kontakcie z negocjatorami, monitorują i rozważają różne możliwe scenariusze, używając zespołów snajperów, obserwatorów lub zwiadowców uzyskują nowe informacje. Jeżeli występuje duże prawdopodobieństwo zagrożenia życia zakładników, wtedy SWAT wkracza i podejmuje niezbędne kroki nie czekając na negocjatorów.

Operatorzy Swat mogą być przygotowani do nadzoru sytuacji

na dwa sposoby, aktywny lub pasywny. Ustawienie aktywne występuje, gdy zakładnicy są przetrzymywani, a operatorzy w pełnym wyposażeniu i uzbrojeniu są rozmieszczeni, aby obserwować ruchy podejrzanych wewnątrz budynku. Operatorzy mogą wkroczyć ratując zakładników. Inny przykład to monitorowanie i przygotowanie akcji antynarkotykowej lub w pełni przygotowany zespół operatorów do wejścia.

Pasywne ustawienie może występować, gdy wmieszani w tłum operatorzy przebrani za rybaków, nurków, obserwują przerzut narkotyków. Operatorzy mogą być lekko uzbrojeni, mieć ukrytą broń w plecakach. Zespoły snajperów obserwatorów SWATu mogą zostać użyte, aby niepostrzeżenie, wejść, zareagować i ewentualnie zrobić dokładną notatkę z akcji.

Ochrona dygnitarzy to także ze względu na umiejętność przygotowania, zaplanowania rozwoju akcji, zarówno w przypadku pozytywnego przebiegu, a także w sytuacjach niesprzyjających zadanie SWATu. Te wymagania są częścią każdej misji, operatorzy mogą być ubrani w normalne lub taktyczne ubranie. Operatorzy mogą być bezpośrednio odpowiedzialni za ochronę, rozwiązania taktyczne dla ochrony, transport lub kombinację powyższych.

Zapewnienie taktycznego wsparcia dla operacji pod przykryciem jest kolejnym zadaniem SWATu.

SWAT może być wykorzystany do aresztowań grup przestępców, nadzoru, oczekiwania w gotowości bojowej jako wsparcie taktyczne.

SWATu można użyć do operacji tego typu, ze względu na jego możliwości zapewnienia bezpośredniej odpowiedzi na prośbę oficera działającego w przebraniu, jeżeli zdemaskowano tego oficera lub wzięto zakładników. Dyscyplina i skupienie operatorów SWATu może w jednym momencie zmienić sytuację.

Ze względu na specjalistyczny trening, jaki przechodzą członkowie SWATu często trenują z innymi funkcjonariuszami wydziału. Trening może zawierać wszystko, podstawowe techniki survivalu w akademii policyjnej jak i zaawansowany trening z bronią dla policjantów patrolujących ulice. Członkowie SWATu ćwiczą między sobą, ćwiczą z innymi zespołami SWAT, z jednostkami wojskowymi i zawsze poszukują nowych rozwiązań.

Dla operatora SWATu możliwości nauki i treningu występują na kilku różnych poziomach od wykładów po operacje w terenie.

Niektóre treningi mogą zawierać następujące kursy:
kursy Akademii Policyjnej- Techniki aresztowań, przeszukiwania budynków, broni, technik obrony.
nurkowania- poszukiwanie i ratowanie, operacje wodne,
podstawowych, średnio zaawansowanych, zaawansowanych operacji taktycznych,
ratowania zakładników,
podstaw zaawansowanego strzelania,
strzelania wyborowego.

Oddziały SWAT jak to wynika z nazwy posiadają bardziej specjalistyczną broń i wyposażenie niż standardowe jednostki patrolowe.

Pistolety w niektórych akcjach mają pierwszorzędną rolę, używane są te najbardziej niezawodne: Sig Sauer, Glock, Beretta, H&K i Colt.

Podczas, gdy te pistolety są półautomatyczne, rewolwery mają swoje miejsce w SWAT. Przykładowo podczas odbijania zakładników z samochodu podczas naciskania lufy półautomatycznego pistoletu do szyby samochodu, może rozłączyć się mechanizm i spowodować, że broń będzie nieużyteczna.

Broń długa jest pierwszoplanową bronią, która formuje siłę ognia. Włączając tu strzelby, pistolety maszynowe, broń szturmową i pistolety snajperskie.

Pistolety maszynowe to najczęściej wykorzystywana broń. Odgrywa najważniejszą rolę dla zespołu SWAT z wszystkich rodzajów broni długiej. Łatwo nią manewrować i miesci wystarczająco amunicji, używana gdy występuje ryzyko walki na krótkim dystansie (CQB). Pistolety maszynowe wykorzystywane są przeciwko najbardziej niebezpiecznym przestępcom. Wyróżniamy tu m. in. odmiany H&K MP5, Colta M177 i M4, Rugera Mini 14 i Berette M12.

Karabinki szturmowe są używane inaczej niż pistolety maszynowe, są one dłuższe i trudniej nimi manewrować, pomimo że wykorzystywane rzadziej mają one przewagę w strzelaniu do celu na dłuższe odległości i są bardziej kontrolowalne niż mniejsze pistolety maszynowe. SWAT wykorzystuje m. in. odmiany Colta AR-15, M4* i HK 53/33.

Strzelby używane są w SWAT jako broń uniwersalna, faworyzowana przez zespoły wchodzące. Służą do odstrzeliwania zawiasów i zamków, do wystrzeliwania gazu łzawiącego, a w operacjach nocnych flar. Mogą także wykorzystywać specjalną magnezję TKO, która zmienia siłę uderzenia.

Pistolety snajperskie to broń długiego zasięgu, średniego kalibru, o dużej celności, są one zazwyczaj przeładowywane ręcznie na zasuwę i wyposażone w wysokiej jakości celowniki optyczne, podstawy dwunożne i w niektórych przypadkach w dalmierze. Remingtom model 700 in .308 (7.62) lub .300 Winchester Magnum to popularne systemy snajperskie. Popularne są także karabiny firm Savage Arms i H&K.

Inna specjalistyczna broń.

Oddziały SWAT używają także mniej śmiertelnej broni. Broń ta pozwala zneutralizować przestępcę bez ryzyka jego śmierci. Są to m. in. wyrzutnie granatów gazowych 37mm i 40mm, urządzenia strobujące, granaty flashbang.

Najczęściej używany jest gaz łzawiący i flashbangi. Flashbang zazwyczaj jest używany podczas dynamicznych wejść, służy do ogłuszania i dezorientacji. Typowy Flashbang wydaje około 175db hałasu na 1,5m wraz z około 2,5 milionami kandelami światła. To powoduje chwilową głuchotę, ślepotę i dezorientację.

SWAT używa specjalnych pojazdów w operacjach. Główną rolę odgrywa SWAT Van, może on przyjąć formę budowanego na zamówienie trucka, standardowego trucka poddanego modyfikacji lub dużego SUV takiego jak Suburban.

SWAT Van jest wyposażony, aby przewozić zarówno członków SWATu jak i ich wyposażenie podstawowe oraz dodatkowe m. in.

Urządzenia komunikacyjne,
narzędzia wejściowe- tarany, urządzenia do cięcia zasów, palniki spawalnicze, etc.,
dodatkową broń i amunicję,
broń służącą do obezwładniania,
gazy lub spraye CS i OC,
wyposażenie medyczne,
urządzenia nadzoru elektronicznego.
Wyposażenie operatora jest unikalne i zależne od misji

Kombinezony SWAT służą kilku celom i mogą być standardowymi wojskowymi kombinezonami typu BDU lub Nomexowymi. Kombinezony taktyczne są zazwyczaj grubsze i swobodniej dopasowane niż inne kombinezony, zapewniają ochronę przed skutkami działania gazu OC i CS.

Zaletą uniformów BDU jest dostępność w wielu wagach, materiałach i kolorach. Natomiast kombinezony Nomexowe są trudnopalne, co w przypadku zadań w łatwopalnym środowisku np. laboratoriach narkotyków jest ich zaletą. Nomexy w przeciwieństwie do tradycyjnych BDU są jednoczęściowe, co niedopuszcza ognia pod kombinezon, a w przypadku czołgania się na długie odległości zapewnia, że zbyt dużo piasku nie dostanie się pod kombinezon

Typowy operator SWAT nosi około 25 kg wyposażenia:

kombinezon - BDU lub Nomex,
hełm Kevlarowy PASGT lub inne taktyczne przykrycie głowy,
rękawice Nomexowe i balaclawę,
parę butów,
broń długą,
broń boczną w taktycznym futerale,
kamizelkę taktyczną, zintegrowaną z kombinezonem lub nakładaną,
radio taktyczne ze słuchawką,
wtyczkę do uszu,
oświetlenie błyskowe,
zestaw narzędzi,
nóż,
gogle,
maskę przeciwgazową,
zasobnik z wodą, etc.
A także wyposażenie zależne od misji

Gaz OC/CS,
w kieszeni 4 lub 5 gumowych podkładek pod drzwi,
w kieszeni/ torbie 3 metry zwijanego przewodu,
w kieszeni/ torbie małe rozwijane lusterko,
w torbie 2 flashbangi,
w torbie 1 świecę dymną lub gaz CS,
w kieszeni 6 metrów pary przewodu,
na pasie 4-6 par kajdanek,
w torbie bandaż kompresyjny,
w kieszeni/ torbie 2-4 flary białe.

Medycy SWAT są integralną częścią drużyny. Są oni odpowiedzialni nie tylko za zdrowie zespołu SWAT, ale także osób postronnych. Medycy nie są przydzielani do misji zwiadowczych, ani do wejść, co nie oznacza, że nie są oni do tego przygotowani. Dodatkowo do typowego wyposażenia operatora, noszą oni zestaw pierwszej pomocy SWAT.

Przykładowy zestaw medyczny SWAT

Blackhawk S.T.O.M.P. Large Medic Backpack.

SWAT nie jest limitowany do pracy tylko w miejskim środowisku, niektóre wydziały, szczególnie te blisko wybrzeży i jezior praktykują operacje wodne. Środowisko wodne jest jednym ze środowisk, w których SWAT operuje. Przykładowa misja SWAT może wymagać użycia nurków, aby rozpoznali dla zespołu, który będzie zdejmował, łódź przewożącą narkotyki. SWAT może prowadzić podwodne poszukiwania, misje ratunkowe i inne operacje wymagające specjalnego treningu.

Pierwszą rzeczą, jaką SWAT robi wkraczając do akcji jest rozpoznanie taktyczne. Jest to praca zwiadowców wraz z osobami będącymi na miejscu i zespołami snajperów.

Zwiadowcy mają za zadanie dowiedzieć się najwięcej jak to możliwe o celu, większość zespołów wymaga, aby zwiadowcy po zapoznaniu się z sytuacją z danego punktu, spróbowali dokonać zwiadu z innej pozycji. Zwiadowca jest wyposażony lekko, w przeciwieństwie do operatorów. Może wybrać lekki sprzęt, co zapewni mu szybsze poruszanie się, lecz mniejszą ochronę przed pociskami, lub ciężką kamizelkę taktyczną, co spowalnia jego ruchy, ale chroni go lepiej. Zwiadowca zawsze ma człowieka, który go osłania.

Trening i przygotowanie

Pragnienie pozostania członkiem SWATu musi być poparte wytrwałością i podporządkowaniu się dobru zespołu. Jest tu przegląd kryteriów i metod, jakie SWAT używa przy selekcji. Zależne są one oczywiście od drużyny oraz tego, czy to pełnoetatowy zespół SWAT, czy nie.

Operacje taktyczne to specjalistyczna praca i wymaga specyficznych umiejętności. Członek zespołu musi wykazać wiele umiejętności i być mentalnie i fizycznie kompetentny. Tylko poważni ludzie są dopuszczani do

Jednostek taktycznych. Celem, aby być członkiem zespołu taktycznego, nie może być np. przyszła kariera polityczna, czy noszenie ładnych uniformów. To mogą być jedynie ostatnie powody, aby być członkiem SWATu. Jeśli to powody, dla których osoba składa aplikację, w ogóle może jej nie składać. Siła i wytrzymałość to tylko część tego, co czyni dobrym operatorem.

Inteligencja

Nie wymaga wiele myślenia danie komuś broni i wysłanie go przez drzwi. Operator taktyczny musi być inteligentny. Dobre umiejętności we wnioskowaniu, umiejętność myślenia w biegu są bardzo poszukiwane, jako cechy operatorów. Operacje taktyczne z natury są dynamiczne i szybkie planowanie i przystosowywanie do sytuacji są ważne. Wybór osobników powyżej średniej inteligencji i rozmaitym wykształceniem bardzo wzmacnia wszechstronność zespołu.

Operator powinien być w formie. Co nie oznacza, że ma złapać 250 kg i rzucić nimi w drzwi stalowe, aby je rozerwać, lecz powinien mieć dobre charakterystyki siłowe. Górne części ciała powinny być silne, wytrzymałość jest równie ważna (jeśli nie jest najbardziej ważna). Operatorzy powinni być w formie z jak najmniejszymi problemami ze stawami, powinni też nie palić. Ostatnią osobą potrzebną w zespole jest ktoś, kto potrzebuje przerwy na papierosa lub śmierdzi jak popielniczka. Fizyczne operator powinien być gotowym do biegania, chodzenia, wspinania i pływania, w normalnym codziennym treningu.

Samo motywacja jest kluczem do części sukcesu operatora

Ludzie, którzy lubią wyzwania i sukcesy są dobrymi operatorami SWATu. To może brzmieć nieproduktywnie, aby w zespole byli egoiści, ale motywacja i współzawodnictwo są dobrymi cechami gracza zespołowego. Zmotywowani osobnicy są generalnie pewnymi operatorami.

Stabilność i temperament jest istotny dla operatora, Zespoły taktyczne nie potrzebują kogoś, kto nie potrafi chłodno myśleć w stresie.

Duch zespołowy to prawdopodobnie najważniejsza cecha, jaką operator posiada. W drużynie nie ma słowa "ja". Zespoły taktyczne nie mogą sobie pozwolić na posiadanie kogoś, kto powie, że odchodzi gdy sprawy idą źle. Nie można powiedzieć wychodzę w środku operacji i spodziewać się sukcesu.

Zespoły SWAT należą do oddziałów specjalnego przeznaczenia. Zespoły testują nowych kandydatów pod względem fizycznym, stabilności psychicznej, przydatności do struktury zespołu i funkcji.

Niektóre drużyny mogą wymagać pisemnego zobowiązania na pracę w różnych godzinach, na telefon i obowiązkowego odpowiadania na wezwanie.

Poniżej są podstawowe procedury testowe i wymagania SWATu.

Egzamin pisemny- może zawierać materiał taktyczny, procedury i inne potrzebne umiejętności

Test sprawnościowy- występuje kilka wariantów testu. Operator może być testowany pod kątem miejsca w zespole.

Przykładowy test:

maksymalne wyciśnięcie sztangi,
przysiad z maksymalnym ciężarem,
maksymalna ilość pompek w minutę,
maksymalna ilość przysiadów w minutę,
bieg na czas około 2,4 km,
sprint,
tor przeszkód.

Różne departamenty mogą wymagać pływania, biegania i bardziej zaawansowanych testów. Każdy wydział ma swój własny standard.

Operatorzy muszą być gotowi na regularne zdawanie testów. Dodatkowo bardziej zaawansowane szkoły SWAT mają ostrzejsze wymagania, przykładowo test wodny.

Członkowie SWAT muszą umieć używać broni bardziej ostrożnie i profesjonalnie niż inni oficerowie.

Test może zawierać:
strzelanie do celu na punkty,
sekwencje szybkiego ognia,
strzelanie podczas poruszania,
mechaniczną znajomość obsługi broni.

Kandydaci mogą być proszeni o rozmowę, w której będą sprawdzani z umiejętności szybkiego myślenia, sprawdzani pod względem przydatności do specjalizacji. Duża ilość informacji może być uzyskana z odpowiedzi kandydata w tym typ osobowości wywnioskowany z tego jak przyszedł przygotowany, jego możliwości pracy w zespole i poziomu zobowiązań.

Niektóre wydziały mogą także wymagać prezentacji na temat SWATu.

Testy psychologiczne mogą występować zarówno podczas procesu selekcji jak i po niej. Mogą zawierać testy na zdolność pracy w zespole, sprawdzać poziom pewności siebie i umiejętności działania w stresie.

Inne czynniki selekcji mogą zawierać warunki, na jakich operator będzie pracował w SWAT. Przykładowo nie używanie tytoniu, alkoholu, przybywanie na wezwanie i minimalne wymagania od przełożonych.

Na początku XXi wieku policjanci SWAT używa karabinków szturmowych colt M4A1 kalibru .223 w miejsce Mp5. Podobnie czyni armia i inne agendy rządu amerykańskiego. Karabinki z nowoczesnym sprzętem widoczne były w relacjach z poszukiwania "Waszyngtońskiego snajpera" Lee Malvo.